Kamea - co to za biżuteria?

1. Czym jest kamea?

2. Symbolika kamei

3. Glyptografia, czyli prekursor kamei

4. Era georgiańska i wiktoriańska - renesans kamei

5. Gdzie dzisiaj kupić pierścionki z kameą?

6. Podsumowanie

 Czym jest kamea?

Kamea, inaczej gemma to rodzaj grawerunku wypukłego często przedstawiający sceny lub portrety, używany w jubilerstwie i sztukach dekoracyjnych. Jest rzeźbiony z różnych materiałów, takich jak agat pasiasty, muszla, kora, kość słoniowa i wiele innych. Kamee była popularne od czasów biblijnych i szczególnie modne pod koniec XVIII i w całym XIX wieku. Dziś biżuteria z kameą wciąż cieszy się dużym zainteresowaniem. Popularnością cieszą się broszki, które wyjątkowo uwydatniają urok i delikatność tego unikatowego rodzaju grawerunku

 Symbolika kamei

Kamea ma bogatą symbolikę, która ewoluowała wraz z upływem czasu i różnymi kulturami, które ją wykorzystywały. Oto kilka zasadniczych elementów symboliki kamei:

Wizerunek i alegorie

Kamee często przedstawiają postaci mitologiczne, bóstwa, bohaterów z legend i historii, a także alegoryczne sceny. Każda postać lub scena może mieć swoje unikalne znaczenie i odnosić się do wartości, wiary czy mitów danej kultury.

Status i władza

W starożytnych czasach, kamee były używane jako pieczęcie i symbole władzy. Królowie, cesarze i inni władczy przywódcy często nosili kamee jako znak swojej pozycji społecznej i władzy.

Amulety i talizmany

W niektórych kulturach, kamee uważane były za amulety lub talizmany mające chronić przed złem, przyciągać szczęście, odstręczać negatywną energię lub przynosić szczęście w miłości i życiu.

Sentymentalna wartość

Kamee były często używane jako prezenty, szczególnie między kochankami, rodzeństwem i przyjaciółmi. Ich unikalność i personalizacja sprawiały, że były idealnymi przedmiotami o wartości sentymentalnej.

Cechy charakterystyczne kamei

Rzemiosło i sztuka

Wykonanie kamei wymaga precyzyjnego rzeźbienia, co czyni je cennym wyrazem rzemiosła i sztuki. Wartość kamei może wynikać także z umiejętności artysty, który stworzył daną rzeźbę.

Kultura i historia

Kamee odzwierciedlają historię i kulturę okresu, w którym zostały wykonane. Przyglądając się kameom, można poznać nie tylko styl artystyczny, ale także obyczaje, wierzenia i nastrój danego czasu i miejsca.

Miłość i romans

W epoce wiktoriańskiej, kamee stały się symbolem miłości i romantyzmu. Były popularnymi prezentami dla ukochanych, a przedstawiające zakochane pary lub sceny miłosne kamee stały się wyjątkowo cenione.

Pamiątka i podróż

Kamee były często sprowadzane jako pamiątki z podróży, szczególnie z podróży po krajach śródziemnomorskich. Turystyczne kamee związane z danym regionem stanowiły pamiątkę z wizyty w danym miejscu.

Warto zaznaczyć, że symbolika kamei może być różnorodna i zależy od okresu historycznego, kultury, oraz indywidualnego znaczenia przypisanego przez osoby, które je noszą lub kolekcjonują. To, co kamea symbolizuje dla jednej osoby, może różnić się od tego, co oznacza dla innej. Jednak bez względu na to, kamee są pięknymi i fascynującymi dziełami sztuki, które przyciągają uwagę i zachwycają swoją historią i unikalnością.

 Skąd wzięła się kamea? Historia gliptografii

Gliptografia, wywodząca się od greckiego słowa "glyptos" oznaczającego rzeźbienie. Sztuka rzeźbienia gemmologicznego, zwana glyptografią, wywodzi się od pradawnych czasów, kiedy to petroglify i piktogramy były wykorzystywane jako pierwsze formy komunikacji i zapisywania wydarzeń. Z czasem ewoluowały one w formę pisma klinowego. Wygrawerowane symbole zaczęły być używane do oznaczania i chronienia własności oraz do uwierzytelniania dokumentów. Wypukłe pieczęcie z drewna, kości i kamienia umożliwiały odbijanie wygrawerowanych znaków na miękkiej glinie lub wosku, które następnie można było umieścić na różnych powierzchniach. Pieczęcie oznaczały bezpieczeństwo i ochronę, a ich posiadacze byli traktowani z szacunkiem.

Pieczęcie były niewielkimi wygrawerowanymi symbolami wykonanymi z drewna, kości słoniowej lub kamienia. Pieczęcie te mogły być wbita w miękką glinę lub wosk, by uwierzytelnić dokumenty lub chronić własność. Wyryte kamienne pieczęcie często były noszone jako amulety, wierząc, że przynoszą szczęście i ochronę przed złem dla ich właścicieli.

Podboje Aleksandra Wielkiego przyniosły do warsztatów nowe kamienie, a Aleksandria stała się kolebką kamei. Wielowarstwowy sardonyks umożliwił wykonywanie złożonych rzeźb w reliefie, gdzie postacie lub sceny były wyrzeźbione w jaśniejszych warstwach, a ciemniejsza warstwa służyła jako tło. Narodził się portret kameowy, a sam Aleksander zlecił wykonanie kamei przedstawiającej jego podobiznę, często ukazywanego jako Zeus w klasycznym motywie.

Okres panowania Cesarstwa Rzymskiego przyniósł złoty wiek kamei. Kamee były używane jako ozdoby na zbrojach, spinkach do peleryn oraz zbierane dla przyjemności. Tematy obejmowały postaci mitologiczne i alegoryczne. Pieczęcie nadal były bardzo ważne, z symbolicznymi i ochronnymi rzeźbami, wybieranymi ze względu na ich ochronne właściwości i znaczenie.

Wraz ze spadkiem Cesarstwa Rzymskiego sztuka gliptografii stopniowo zanikła. Jednak w okresie renesansu nastąpiło jej odrodzenie z nowym uznaniem dla starożytnej sztuki grecko-rzymskiej i mitologii. Popyt na kamee i intaglia wzrósł, a wykwalifikowani artyści kopiowali stare wzory i tworzyli nowe. Artystom dostępne stały się lepsze narzędzia i technologie, a także nowa wiedza o perspektywie i świetle, co wpłynęło na rozwój tego rzemiosła. Wygrawerowane gemmologicznie płaskorzeźby na szczycie okazały się być znakomitym sposobem na wyrażenie intelektualnych zainteresowań właściciela. Wielu kolekcjonerów zgromadziło ogromne zbiory rzeźbionych klejnotów.

W XVI wieku zapasy odpowiednich kamieni do rzeźbienia zaczęły się wyczerpywać, co spowodowało użycie muszli do rzeźbienia kamei. Kamee z muszli stały się popularne ze względu na łatwość produkcji i dostępność. Powstała masowa produkcja i szerokie rozpowszechnienie kamei.

Era gregoriańska i wiktoriańska

W XIX wieku kamee zyskały na popularności jako wyjątkowy rodzaj biżuterii i pamiątki turystyczne. Były wykorzystywane w różnych formach jubilerskich, takich jak pierścionki, brosze, bransoletki, medale i naszyjniki. Tematyką kamei były sceny i postaci z mitologii greckiej i rzymskiej, portrety związane z historią i kulturą, a także obrazy znanego malarstwa renesansowego. Wiktoriańscy jubilerzy oferowali szeroką gamę opraw, które pozwalały na dostosowanie kamee do gustów i preferencji klientów.

Skorupa była medium do rzeźbienia kamei, ponieważ była lekka i nie ograniczała rozmiaru dzieła. Szczególnie popularnymi były tropikalne muszle, które charakteryzowały się dobrym kontrastem kolorów i głębokością warstw. Techniki rzeźbienia tych dwóch typów kamei były bardzo różne. Twarde kamienie rzeźbiono za pomocą wiertarek i kół z stali. Rzeźby te zajmowały miesiące. Natomiast kamee ze skorupy mogły być rzeźbione ręcznie za pomocą dłuta lub narzędzi do rycin, co pozwalało na ukończenie wspaniałej rzeźby w zaledwie kilka dni. Kamee ze skorupy były mniej pracochłonne i dlatego tańsze, co czyniło je popularnymi wśród turystów szukających idealnej pamiątki z podróży.

Kamee związane są z historią francuskiej cesarzowej Józefiny, która zapoczątkowała modę na te klejnoty. Józefina nosiła kamee ze skarbu królewskiego, które umieścił dla niej jej jubiler, w koronie Karola Wielkiego i bransoletkach. Jej portret zapoczątkował międzynarodowy trend. Moda na kamee zgasła podczas we Francji, ale w Anglii pozostała popularna i ciągle się rozwijała. W czasach panowania Ludwika Filipa moda na kamee powróciła do Francji.

Wiktoriańskia Anglia importowała tysiące kamei, które czekały na oprawienie przez jubilerów specjalizujących się w tych dziełach. Oferowali oni różne sposoby oprawienia, w tym w stylu archeologicznym, renesansowym, z prostym złotym obramowaniem lub wplecionymi kamieniami szlachetnymi. Kamee mogły być montowane jako pierścionki, broszki, bransoletki, medaliki czy naszyjniki. Wybór motywów, stylu opraw, materiału i sposobu noszenia oferował nieograniczoną gamę biżuterii z kameami i pozwalał właścicielom na posiadanie wielu różnych dzieł zdobionych tymi klejnotami. Wiktoriańscy artyści mieli dostęp do dzieł sztuki zarówno z czasów współczesnych, jak i starożytnych, co skutkowało dużą ilością kopii i tworzeniem nieskończonej liczby replik. To pozwoliło na stworzenie kamei reprezentujących najnowsze dzieła sztuki i utrzymało zainteresowanie tym rodzajem biżuterii aż do XIX wieku.

Kamee mogły być rzeźbione na podstawie żywych modeli. Często wykonywano kamee portretowe na podstawie marmurowych popiersi modeli. W okresie, gdy fotografie stały się dostępne, możliwe było korzystanie z nich jako podstawy do rzeźbienia kamei. To pozwoliło na wykonanie wielu identycznych replik kamei, które mogły być dostępne dla szerokiej grupy społeczeństwa.

Gdzie kupić biżuterię z kameą?

Biżuterię z kameą można znaleźć w różnych sklepach i galeriach jubilerskich. Oto kilka miejsc, gdzie można szukać biżuterii z kameą:

Sklepy jubilerskie: W tradycyjnych sklepach jubilerskich można znaleźć biżuterię z kameą, zarówno w fizycznych salonach, jak i w sklepach internetowych.

Sklepy z biżuterią antyczną: W sklepach z biżuterią antyczną można czasem znaleźć piękne i unikatowe przedmioty z kameą, które mają wartość kolekcjonerską.

Internetowe platformy handlowe: Na platformach handlowych, takich jak Etsy, eBay czy Amazon, można znaleźć szeroki wybór biżuterii z kameą oferowanej przez różnych sprzedawców.

Aukcje: W niektórych aukcjach lub domach aukcyjnych można znaleźć rzadkie i luksusowe przedmioty z kameą, które mogą przyciągnąć kolekcjonerów.

Przed zakupem biżuterii z kameą zawsze warto upewnić się, że produkt jest autentyczny i posiada odpowiednią jakość kamienia oraz wykończenia. Wybierając biżuterię z kameą, można cieszyć się nie tylko pięknym wyglądem, ale także unikatowym i historycznym charakterem tego rodzaju ozdoby.

W Emerald Bridge okazjonalnie zdarzają się pierścionki lub inna biżuteria z motywem kamei. Za drobną opłatą wystawiamy certyfikat autentyczności biżuterii. 

Podsumowanie:

Kamea to unikatowa forma sztuki rzeźbienia grawerunku wypukłego, która wywodzi się od czasów starożytnych. Zyskała na popularności w okresie renesansu i epokach gregoriańskiej i wiktoriańskiej. Rzemieślnicy wciąż kontynuują tradycję tworzenia tych pięknych i delikatnych dzieł sztuki, a kolekcjonerzy i miłośnicy biżuterii wciąż cenią kamee za ich wyjątkowość i artystyczną wartość.